сярэднямоцны

гэта

прыметнік
адносны

праскланяць слова сярэднямоцны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік
Назоўны хто? што?	ж. сярэднямо́цная м. сярэднямо́цны н. сярэднямо́цнае мн. сярэднямо́цныя
Родны каго? чаго?	ж. сярэднямо́цнай, сярэднямо́цнае м. сярэднямо́цнага н. сярэднямо́цнага мн. сярэднямо́цных
Давальны каму? чаму?	ж. сярэднямо́цнай м. сярэднямо́цнаму н. сярэднямо́цнаму мн. сярэднямо́цным
Вінавальны каго? што?	ж. сярэднямо́цную м. сярэднямо́цны (неадуш.), сярэднямо́цнага (адуш.) н. сярэднямо́цнае мн. сярэднямо́цныя (неадуш.), сярэднямо́цных (адуш.)
Творны кім? чым?	ж. сярэднямо́цнай, сярэднямо́цнаю м. сярэднямо́цным н. сярэднямо́цным мн. сярэднямо́цнымі
Месны у кім? у чым?	ж. сярэднямо́цнай м. сярэднямо́цным н. сярэднямо́цным мн. сярэднямо́цных

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Слова курва ёсць і ў мужчынскім родзе: курвЕль.

У зборніку беларускіх прыказак і прымавак ёсць прыказка з назоўнікам бусел: Дзе бусел вядзецца — там шчаслівае месца. Бусел, паводле даўніх народных вераванняў, лічыўся птушкай свяшчэннай. Той хаце, на якой або паблізу якой бусел ладзіць сваё гняздо, ён прыносіць шчасце.

siaredniamocny — беларуская лацінка

Слова сярэднямоцны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: