сакатуха

ба́ечнік (ба́ечніца) — той, хто расказвае байкі
бай — міфічная істота дзіцячага фальклору, якая расказвае байкі, казкі (ка́зачнік) // гаварун, пустамеля // багач
байка́р — апавядальнік, расказчык // здатны на выдумкі чалавек (выдумшчык)
балабо́лка — чалавек, які хутка і многа гаворыць абы-што; пустамеля (зневажальнае)
балабо́н (балабо́нка) — балбатун, пустаслоў (пераноснае значэнне)
бала́ка — вясёлы гаварун, жартаўнік
балбату́н (балбату́ха) — чалавек, які занадта многа гаворыць; чалавек, які толькі абяцае, а нічога не робіць; пустаслоў, выдумшчык і пляткар
браху́н (браху́ха) — ілгун, хлус, манюка; паклёпнік, нагаворшчык // той, хто любіць вельмі шмат, без меры гаварыць; балбатун, лапатун
вадале́й — пра таго, хто многа, але беззмястоўна піша, гаворыць
гавару́н (гавару́ха) — чалавек, які любіць многа (па)гаварыць // балбатун, пустаслоў
лапату́н (лапату́ха) — той, хто бесперастанку гаворыць, лапоча; балбатун
марнасло́ў — той, хто любіць многа гаварыць; балбатун, пустаслоў
мянта́шка — пра таго, хто многа і без толку гаворыць; трапло
прастарэ́ка — той (тая), хто любіць многа гаварыць пра пустое, несур'ёзнае; гаварун (гаваруха), жартаўнік (жартаўніца) // пра малога (малую), які (якая) гаворыць, разважае, як дарослы
пустабрэ́х — пра балбатлівага чалавека
пустазво́н (пустазво́нка) — чалавек, які гаворыць пустое; балбатун, пустамеля, пустаслоў
пустамало́т — чалавек, які гаворыць многа і не да толку; балбатун, пустазвон
пустаме́ля — тое, што і пустамалот
пустасло́ў — той, хто гаворыць пустое, нясе лухту
сакату́н — той, хто многа, не сціхаючы, гаворыць
сакату́ха — балбатлівая (гаваркая, гаварлівая) жанчына, якая балбоча і балбоча
трапло́ — чалавек, які гаворыць лухту, бязглуздзіцу; пустазвон, які многа гаворыць (пераноснае значэнне)
трашчо́тка — той (тая), хто многа, не сціхаючы гаворыць
шалахту́н — балбатлівы (празмерна языкаты) чалавек; пустазвон