ў
і
вуркатну́ць — дзеяслоў ву́ркаць — дзеяслоў
канцэпт

вуркаценне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вуркаценне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вуркаце́нне

мн.  вуркаце́нні
Родны
каго? чаго?
вуркаце́ння

мн.  вуркаце́нняў
Давальны
каму? чаму?
вуркаце́нню

мн.  вуркаце́нням
Вінавальны
каго? што?
вуркаце́нне

мн.  вуркаце́нні
Творны
кім? чым?
вуркаце́ннем

мн.  вуркаце́ннямі
Месны
у кім? у чым?
вуркаце́нні

мн.  вуркаце́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто па гарэлку часта ходзіць, той сам сабе шкодзіць.
Хто п'е, той доўга не жыве.
Вада жывіць, а гарэлка губіць.


Зямля не плоская, а Сусвет плоскі.
Як цяпер спрачацца з плосказямельнікамі?


vurkaciennie — беларуская лацінка

Слова вуркаценне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вуркаценне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вурчанне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вуркатлі́васць (13)

(11) стракаце́нне

вуркатлі́вы (10)

(11) трымкаце́нне

вуркатну́ць (10)

(10) буркаце́нне

ву́ркаць (7)

(10) гуркаце́нне

ву́ркнуць (8)

(10) туркаце́нне

вурну́ць (7)

(11) цвыркаце́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

давай нараджаць дзяцей

жить с родителями — жыць пры бацьках (у бацькоў)