назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова вучаніна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вучані́на мн. вучані́ны |
Родны каго? чаго? |
вучані́ны мн. вучані́наў, вучані́н |
Давальны каму? чаму? |
вучані́не мн. вучані́нам |
Вінавальны каго? што? |
вучані́ну мн. вучані́ны |
Творны кім? чым? |
вучані́най, вучані́наю мн. вучані́намі |
Месны у кім? у чым? |
вучані́не мн. вучані́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
клёпкі ў галаве́ не стае́ (не хапа́е)
пра дурнаватага, з дзівацтвамі чалавека03.05.1791
Першая ў Еўропе Канстытуцыя.
ВКЛ — Вельмі Крутыя Людзі.
vučanina — беларуская лацінка
Слова вучаніна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вучаніна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вучаніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вуці́ны (6)
(9) таўхані́на ‹
› вуць-ву́ць (9)
(9) квэ́цаніна ‹
› ву́чана (6)
(9) бурчані́на ‹
› вучані́ца (8)
(9) квашані́на ‹
› ву́чаны (6)
(8) мешані́на ‹
› ву́чаны (6)
(8) ко́шаніна ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.