ў
і
ву́чана — прыслоўе вучані́ца — назоўнік
канцэпт

вучаніна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова вучаніна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вучані́на

мн.  вучані́ны
Родны
каго? чаго?
вучані́ны

мн.  вучані́наў, вучані́н
Давальны
каму? чаму?
вучані́не

мн.  вучані́нам
Вінавальны
каго? што?
вучані́ну

мн.  вучані́ны
Творны
кім? чым?
вучані́най, вучані́наю

мн.  вучані́намі
Месны
у кім? у чым?
вучані́не

мн.  вучані́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

клёпкі ў галаве́ не стае́ (не хапа́е)

пра дурнаватага, з дзівацтвамі чалавека

03.05.1791
Першая ў Еўропе Канстытуцыя.
ВКЛ — Вельмі Крутыя Людзі.


vučanina — беларуская лацінка

Слова вучаніна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вучаніна — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вучаніца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вуці́ны (6)

(9) таўхані́на

вуць-ву́ць (9)

(9) квэ́цаніна

ву́чана (6)

(9) бурчані́на

вучані́ца (8)

(9) квашані́на

ву́чаны (6)

(8) мешані́на

ву́чаны (6)

(8) ко́шаніна


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

мазгавы штурм