назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова выканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вы́канне мн. вы́канні |
Родны каго? чаго? |
вы́кання мн. вы́канняў |
Давальны каму? чаму? |
вы́канню мн. вы́канням |
Вінавальны каго? што? |
вы́канне мн. вы́канні |
Творны кім? чым? |
вы́каннем мн. вы́каннямі |
Месны у кім? у чым? |
вы́канні мн. вы́каннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Як пойдзеш нацянькі, то праходзіш тры дзянькі.
нацянькі́ — самым кароткім шляхам, наўпростПродкам — нізкі паклон, нашчадкам — добры дом.
Сабе за правіла ўзяць:
Рабіць як мае быць, каб цудоўна жыць.
vykannie — беларуская лацінка
Слова выканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік выканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове выкапень + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› выканка́м (8)
(8) кы́шканне ‹
› выканка́мавец (12)
(8) мяшка́нне ‹
› выканка́маўскі (13)
(10) памяшка́нне ‹
› вы́каньканы (10)
(9) адвыка́нне ‹
› вы́каньканы (10)
(8) звыка́нне ‹
› вы́канькаць (10)
(10) прывыка́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.