назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова высноўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
высно́ўванне мн. высно́ўванні |
Родны каго? чаго? |
высно́ўвання мн. высно́ўванняў |
Давальны каму? чаму? |
высно́ўванню мн. высно́ўванням |
Вінавальны каго? што? |
высно́ўванне мн. высно́ўванні |
Творны кім? чым? |
высно́ўваннем мн. высно́ўваннямі |
Месны у кім? у чым? |
высно́ўванні мн. высно́ўваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
кеміць — разумець, разбірацца, цяміць
цяміць — разумець сэнс падзей, гаворкі і пад.; разбірацца, кеміць
шалопаць — кумекаць, цяміць, разумець
— Здаецца, вы сказалі, што я вядзьмарка, старая баба, качарга і змяя, — ці праўда гэта?
— Гэта праўда, але я гэтага не казаў.
vysnoŭvannie — беларуская лацінка
Слова высноўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік высноўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове высноўка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вы́снены (7)
(14) абдзярно́ўванне ‹
› вы́сніць (7)
(10) асно́ўванне ‹
› высно́ва (7)
(11) засно́ўванне ‹
› высно́ўвацца (11)
(13) зараўно́ўванне ‹
› высно́ўваць (10)
(13) параўно́ўванне ‹
› высно́ўка (8)
(13) абраўно́ўванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.