ў
і
высно́ва — назоўнік высно́ўвацца — дзеяслоў
канцэпт

высноўванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова высноўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
высно́ўванне

мн.  высно́ўванні
Родны
каго? чаго?
высно́ўвання

мн.  высно́ўванняў
Давальны
каму? чаму?
высно́ўванню

мн.  высно́ўванням
Вінавальны
каго? што?
высно́ўванне

мн.  высно́ўванні
Творны
кім? чым?
высно́ўваннем

мн.  высно́ўваннямі
Месны
у кім? у чым?
высно́ўванні

мн.  высно́ўваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

кеміць — разумець, разбірацца, цяміць
цяміць — разумець сэнс падзей, гаворкі і пад.; разбірацца, кеміць
шалопаць — кумекаць, цяміць, разумець


— Здаецца, вы сказалі, што я вядзьмарка, старая баба, качарга і змяя, — ці праўда гэта?
— Гэта праўда, але я гэтага не казаў.


vysnoŭvannie — беларуская лацінка

Слова высноўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік высноўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове высноўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вы́снены (7)

(14) абдзярно́ўванне

вы́сніць (7)

(10) асно́ўванне

высно́ва (7)

(11) засно́ўванне

высно́ўвацца (11)

(13) зараўно́ўванне

высно́ўваць (10)

(13) параўно́ўванне

высно́ўка (8)

(13) абраўно́ўванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

тэхнар ці гуманітар