назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова зараўноўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
зараўно́ўванне мн. зараўно́ўванні |
Родны каго? чаго? |
зараўно́ўвання мн. зараўно́ўванняў |
Давальны каму? чаму? |
зараўно́ўванню мн. зараўно́ўванням |
Вінавальны каго? што? |
зараўно́ўванне мн. зараўно́ўванні |
Творны кім? чым? |
зараўно́ўваннем мн. зараўно́ўваннямі |
Месны у кім? у чым? |
зараўно́ўванні мн. зараўно́ўваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пад чужую дудку паскачаш — потым адплачаш.
Адзін французскі часопіс для мужчын абвясціў конкурс на найлепшае апісанне сваёй раніцы. Першае месца заняў аўтар такога твора: «Я ўстаю, снедаю, адзяваюся і еду дадому».
zaraŭnoŭvannie — беларуская лацінка
Слова зараўноўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зараўноўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зараўняльнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зараўнава́ны (11)
(10) асно́ўванне ‹
› зараўнава́цца (12)
(11) засно́ўванне ‹
› зараўнава́ць (11)
(11) высно́ўванне ‹
› зараўно́ўвацца (13)
(13) параўно́ўванне ‹
› зараўно́ўваць (12)
(13) абраўно́ўванне ‹
› зараўня́льнік (12)
(14) падраўно́ўванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.