STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова вычуньванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
вычу́ньванне мн. вычу́ньванні |
| Родны каго? чаго? |
вычу́ньвання мн. вычу́ньванняў |
| Давальны каму? чаму? |
вычу́ньванню мн. вычу́ньванням |
| Вінавальны каго? што? |
вычу́ньванне мн. вычу́ньванні |
| Творны кім? чым? |
вычу́ньваннем мн. вычу́ньваннямі |
| Месны у кім? у чым? |
вычу́ньванні мн. вычу́ньваннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
му́сібыць — відаць (пабочнае слова)
Мусібыць, Старнік не зможа існаваць, бо данатаў кот наплакаў.Як кажа ў такіх выпадках мой псіхолаг:
Ды пайшлі яны ў сраку ўсе. Выблядкі клятыя.
vyčuńvannie — беларуская лацінка
Слова вычуньванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вычуньванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вычын + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вы́чулены (8)
(14) прыстру́ньванне ‹
› вы́чуліць (8)
(10) ачу́ньванне ‹
› вычу́льваць (10)
(11) ушчу́ньванне ‹
› вычу́ньваць (10)
(11) адрыньванне ‹
› вы́чуняць (8)
(10) зрыньванне ‹
› вы́чухацца (9)
(13) апусты́ньванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
