ў
і
вяно́к — назоўнік вяно́чны — прыметнік
канцэпт

вяночак

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вяночак
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вяно́чак

мн.  вяно́чкі
Родны
каго? чаго?
вяно́чка

мн.  вяно́чкаў
Давальны
каму? чаму?
вяно́чку

мн.  вяно́чкам
Вінавальны
каго? што?
вяно́чак

мн.  вяно́чкі
Творны
кім? чым?
вяно́чкам

мн.  вяно́чкамі
Месны
у кім? у чым?
вяно́чку

мн.  вяно́чках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не будзь ла́сы на чужыя каўбасы.


Здаецца, я б мог працаваць у ААН. Я заўсёды абураны і заклапочаны, але нічога не раблю.


vianočak — беларуская лацінка

Слова вяночак (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вяночак — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вянчанне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вя́нне (5)

(8) звано́чак

вяно́зны (7)

(8) стано́чак

вяно́к (5)

(7) сыно́чак

вяно́чны (7)

(10) падвяно́чак

вя́нуць (6)

(7) пупо́чак

вянцо́вы (7)

(8) агуро́чак


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

стаміўся і галодны