ў
і
вярста́льшчыца — назоўнік вярста́ны — дзеепрыметнік
канцэпт

вярстанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вярстанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вярста́нне

мн.  вярста́нні
Родны
каго? чаго?
вярста́ння

мн.  вярста́нняў
Давальны
каму? чаму?
вярста́нню

мн.  вярста́нням
Вінавальны
каго? што?
вярста́нне

мн.  вярста́нні
Творны
кім? чым?
вярста́ннем

мн.  вярста́ннямі
Месны
у кім? у чым?
вярста́нні

мн.  вярста́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як вол да карэ́ты — зусім не (прыйсціся да чаго-н.); пра таго, хто аказаўся недарэчным у нейкіх абставінах


Экаактывісты, якія пэцкаюць карціны, звяртаюць увагу на важную праблему: Зямлі пагражае глабальнае атупленне.


viarstannie — беларуская лацінка

Слова вярстанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вярстанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вярстатка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вярста́льны (10)

(9) хліста́нне

вярста́льшчык (12)

(8) хіста́нне

вярста́льшчыца (13)

(10) хру́мстанне

вярста́ны (8)

(9) расста́нне

вярста́тка (9)

(11) храбуста́нне

вярста́цца (9)

(9) хру́станне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

затое хутка