ў
і
вяршы́нства — назоўнік вяршы́ня — назоўнік
канцэпт

вяршынька

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова вяршынька
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вяршы́нька

мн.  вяршы́нькі
Родны
каго? чаго?
вяршы́нькі

мн.  вяршы́нек
Давальны
каму? чаму?
вяршы́ньцы

мн.  вяршы́нькам
Вінавальны
каго? што?
вяршы́ньку

мн.  вяршы́нькі
Творны
кім? чым?
вяршы́нькай, вяршы́нькаю

мн.  вяршы́нькамі
Месны
у кім? у чым?
вяршы́ньцы

мн.  вяршы́ньках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хваліцца — не касіць, рука не забаліць.


Твой цень — гэта доказ таго, што сонечнае святло пераадолела шлях даўжынёю 150 мільёнаў кіламетраў і не дасягнула Зямлі ўсяго 1,5 метра праз цябе, мярзотнік.


viaršyńka — беларуская лацінка

Слова вяршынька (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вяршынька — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вяршыня + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вяршы́ннік (9)

(11) гаспады́нька

вяршы́нны (8)

(8) я́блынька

вяршы́нства (10)

(10) кавярынька

вяршы́ня (7)

(8) варэ́нька

вяршы́цель (9)

(8) журэ́нька

вяршы́целька (11)

(8) вярэ́нька


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сёрбае

* сёрб(ае)