ў
і
вяршы́нька — назоўнік вяршы́цель — назоўнік
канцэпт

вяршыня

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова вяршыня
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вяршы́ня

мн.  вяршы́ні
Родны
каго? чаго?
вяршы́ні

мн.  вяршы́нь
Давальны
каму? чаму?
вяршы́ні

мн.  вяршы́ням
Вінавальны
каго? што?
вяршы́ню

мн.  вяршы́ні
Творны
кім? чым?
вяршы́няй, вяршы́няю

мн.  вяршы́нямі
Месны
у кім? у чым?
вяршы́ні

мн.  вяршы́нях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Добры тавар сам сябе хваліць.


Вы там не мерзнеце, на вяршынях вашых маральных прынцыпаў?


viaršynia — беларуская лацінка

Слова вяршыня (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вяршыня — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вяршыцель + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вяршы́нны (8)

(8) старшыня́

вяршы́нства (10)

(10) сустаршыня́

вяршы́нька (9)

(7) першыня́

вяршы́цель (9)

(12) бэ́та-вяршы́ня

вяршы́целька (11)

(7) глушыня́

вяршы́цца (8)

(6) вышыня́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чужыя ў кінатэатры