вечаваць

гэта

— удзельнічаць у вечы

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў вечаваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	вечава́ць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я вячу́ю мы вячу́ем ты вячу́еш вы вячу́еце ён, яна, яно вячу́е яны вячу́юць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. вечава́ла м. вечава́ў н. вечава́ла мн. вечава́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты вячу́й вы вячу́йце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	вячу́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

На Бога спадзявайся, але і сам старайся.
Божа памажы, але й сам падбяжы (але і сам не ляжы).
Працуй, нябожа, то і Бог паможа.

нябожа — ласкавы або спачувальны зварот да малодшага па гадах

Бутэлька з вадой у краме каштуе 1 долар. Тая ж бутэлька ў гатэлі каштуе 3 долары, а ў аэрапорце 5 долараў. Тая ж бутэлька той жа маркі, мяняецца толькі месца. Кожнае месца дае розную вартасць аднаму і таму ж прадмету. Калі вы адчуваеце сябе нікчэмнымі, памяняйце месца.

viečavać — беларуская лацінка

Слова вечаваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: