Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 вырваць¹, -рву, -рвеш, -рве; закончанае трыванне, што.
  1. Выцягнуць, дастаць што-н. рыўком; высмыкнуць. Вырваць пустазелле. Вырваць цвік. Вырваць зуб. ▪ Убачыўшы Алеся, Зіна спынілася, вырвала з Сямёнавай рукі далонь. ← Уладзімір Шыцік. // Выдраць, адарваць. Вырваць ліст з сшытка. // Выхапіць што-н. у каго-н. Вара.. усхапілася, падскочыла да Рыгоркі, вывала аловак і шпурнула далёка на сметнік. ← Ігнат Дуброўскі. // пераноснае значэнне размоўнае слова Вызваліць, выратаваць. Вырваць з няволі. Вырваць з палону. ▪ [Нэлі] верыла, што Білі не забыў пра яе, што ён вырве яе з гэтага пекла, што яны яшчэ знойдуць шчасце. ← Мікола Гамолка.
  2. пераноснае значэнне Дабіцца чаго-н. сілай, прымусам; Зрабіць што-н. настойлівымі намаганнямі. Вырваць прызнанне. ▪ Ад арыштаванай за ўвесь час не вырвалі ніводнага слова. ← Алесь Якімовіч. [Яраш:] — Вырвалі мы.. [Зосі] кватэру, купілі мэблю, прывезлі яе з бальніцы. ← Іван Шамякін.
  3. Рвучы з коранем, сабраць ураджай чаго-н. Вырваць лён, буракі.
  •••
  Вырваць з горла (з зубоў) — груба, нахабна дамагчыся чаго-н.
  Вырваць з коранем — зусім, канчаткова пазбавіцца ад чаго-н.
  Вырваць з мясам — адарваць з кавалкам тканіны (пра гузік і пад.).
  Вырваць з сэрца каго-што — прымусіць сябе забыць каго-, што-н., перастаць кахаць каго-н.
 вырваць², -рве; безасабовая форма, закончанае трыванне
  Званітаваць.