Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

ду́жаць, -аю, -аеш, -ае; незакончанае трыванне, каго-што.
размоўнае слова Асільваць, перамагаць. Астап, які дужаў мядзведзяў у маладыя гады, лёгка адпіхнуў яго. ← Міхась Лынькоў. У васемнаццаць гадоў не сустракаў [Адам] па сіле роўнага, усіх дужаў — і аднагодкаў, і старэйшых. ← Аркадзь Чарнышэвіч.

дужэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е і дужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незакончанае трыванне
размоўнае слова Станавіцца дужэйшым, набірацца сіл; мацнець, узмацняцца. Хлопчык любы, дужэй і гадуйся спакойна. ← Аляксей Зарыцкі. І рукі дужэлі, і кола штурхала было паслухмяна марацкім рукам. ← Артур Вольскі. Гул набліжаецца, дужае, аж угінаецца зямля. ← Якуб Колас.

❌

дужаць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў дужаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	ду́жаць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я ду́жаю мы ду́жаем ты ду́жаеш вы ду́жаеце ён, яна, яно ду́жае яны ду́жаюць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. ду́жала м. ду́жаў н. ду́жала мн. ду́жалі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты ду́жай вы ду́жайце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	ду́жаючы

Слова дужаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік дзеяслова (2007)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

дужаць

Навігатар

Мемчыкі