дыспаніраваць

гэта

— распарадзіцца (распараджацца) пэўнымі сумамі на рахунках у карэспандэнтаў банка або ў камісіянераў

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў дыспаніраваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	дыспані́раваць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я дыспані́рую мы дыспані́руем ты дыспані́руеш вы дыспані́руеце ён, яна, яно дыспані́руе яны дыспані́руюць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. дыспані́равала м. дыспані́раваў н. дыспані́равала мн. дыспані́равалі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты дыспані́руй вы дыспані́руйце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	дыспані́руючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

каб табе язык адсох — ужываецца як праклён таму, хто нядобра сказаў

беларускія праклёны

— Мой распусны сын учора вярнуўся дадому.
— Правільна казаць блудны сын, не карыстайцеся машынным перакладам.
— Мой распусны. Ганаруся ім, увесь у мяне.

dyspaniravać — беларуская лацінка

Слова дыспаніраваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: