заначыць

гэта

дзеяслоў
закончанае трыванне
незваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў заначыць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	зана́чыць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я зана́чу мы зана́чым ты зана́чыш вы зана́чыце ён, яна, яно зана́чыць яны зана́чаць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. зана́чыла м. зана́чыў н. зана́чыла мн. зана́чылі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты зана́ч вы зана́чце
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	зана́чыўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не чыні другому таго, што табе не міла.

— Мой распусны сын учора вярнуўся дадому.
— Правільна казаць блудны сын, не карыстайцеся машынным перакладам.
— Мой распусны. Ганаруся ім, увесь у мяне.

zanačyć — беларуская лацінка

Слова заначыць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: