Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

клікаць, клічу, клічаш, кліча; незакончанае трыванне, каго-што.
  1. Голасна зваць, прасіць прыйсці, прыблізіцца або адгукнуцца. Клікаць людзей на дапамогу. Клікаць маму. // Запрашаць, зазываць куды-н. з якой-н. мэтай. Клікаць на вяселле. ▪ Лемяшэвіч быў здаволены, што Арэшкін не з'явіўся клікаць яго на вячэру. ← Іван Шамякін. // Падзываць, склікаць (жывёл, птушак). Клікаць курэй. ▪ — Кліч сабаку, Алесь, — згадзіўся і Федзя. — Пойдзем хутчэй. ← Мікола Ваданосаў.
  2. Заклікаць, зваць да якіх-н. дзеянняў. Клічуць свой народ бальшавікі На буржуяў павярнуць штыкі. ← Сяргей Грахоўскі. // пераноснае значэнне Узнімаць, пабуджаць, быць матывам для чаго-н. [Рыбнікаў:] Смерць героя не прыгнятае жывых, а кліча іх да новых подзвігаў. ← Кандрат Крапіва. // пераноснае значэнне Вабіць, прыманьваць. Часта маладосць кліча Надзю ў краіну светлых мараў, у свет радасных пачуццяў, асабліва з узнікненнем кахання да Андрэя. ← К. Хромчанка.
  3. размоўнае слова Называць якім-н. імем, мянушкай. І помніцца мне першае каханне, З тых пор ніколі болей не кахаў. Так шчыра і так лёгка і так сумна, Як я кахаў яе — адну дзяўчыну. Якую людзі клікалі Алесяй. ← Аркадзь Куляшоў.

❌

клікаць

у слоўніках не сустракаецца

гэта

— націскаць мышкай

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў клікаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	клі́каць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я клі́каю мы клі́каем ты клі́каеш вы клі́каеце ён, яна, яно клі́кае яны клі́каюць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. клі́кала м. клі́каў н. клі́кала мн. клі́калі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты клі́кай вы клі́кайце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	клі́каючы

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік дзеяслова (2007)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Шклянка — для вады. Кантовая шклянка — гранёный стакан.
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак. Аднаразовы кубачак — одноразовый стаканчик.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель, кухаль — бакал для піва. (?) куфаль
Чарка — невялікая шклянка, прызначаная для піцця спіртных напіткаў (стопка).
Кілішак — чарка на ножцы («міні-келіх»).