млявіць

гэта

— выклікаць у каго-небудзь стан млявасці

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў млявіць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	мля́віць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я мля́ўлю мы мля́вім ты мля́віш вы мля́віце ён, яна, яно мля́віць яны мля́вяць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. мля́віла м. мля́віў н. мля́віла мн. мля́вілі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты мля́ў вы мля́ўце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	мля́вячы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

мара́ — прывід, здань, насланнё

Вось-вось пакажацца звяруга!.. Ды доўга гэта штось патуга — Няма, а быць ужо пара. Цьфу, ты! Што ж гэта за мара? (Якуб Колас)

Беларусы не імперцы.
ТАК, АЛЕ… дзяржаву назвалі ВЯЛІКАЕ Княства Літоўскае.

Беларусы талерантныя.
ТАК, АЛЕ… паспрабуй сказаць суседзям, што геі таксама людзі.

«Хавайся ў бульбу».
ТАК, АЛЕ… колькі разоў вы хаваліся ў бульбу?

mliavić — беларуская лацінка

Слова млявіць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: