надураваць

гэта

— надурыць, падмануць каго-небудзь

дзеяслоў
закончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў надураваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	надурава́ць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я надуру́ю мы надуру́ем ты надуру́еш вы надуру́еце ён, яна, яно надуру́е яны надуру́юць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. надурава́ла м. надурава́ў н. надурава́ла мн. надурава́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты надуру́й вы надуру́йце
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	надурава́ўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

марцовая пара — час заляцанняў, легкадумных паводзін (сакавіцкі час)
кот марцовы — распуснік, юрлівец, кныр, бабздыр, бабадур; пра немаладога — марцовы кавалер, стары бугай

Слова «днюха» беларускае?
Дзень Нараджэння — ДНюха, не?

Па-руску было б дрюха.

naduravać — беларуская лацінка

Слова надураваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: