ў
і
гібе́ць — дзеяслоў гібі́скус — назоўнік
канцэпт

гібінка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова гібінка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
гі́бінка

мн.  гі́бінкі
Родны
каго? чаго?
гі́бінкі

мн.  гі́бінак
Давальны
каму? чаму?
гі́бінцы

мн.  гі́бінкам
Вінавальны
каго? што?
гі́бінку

мн.  гі́бінкі
Творны
кім? чым?
гі́бінкай, гі́бінкаю

мн.  гі́бінкамі
Месны
у кім? у чым?
гі́бінцы

мн.  гі́бінках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Абяцанкі-цацанкі, а дурню радасць.
Дасць на лета, але не на гэта.


Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.

мованацыкі: з філіжанкі!

hibinka — беларуская лацінка

Слова гібінка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік гібінка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове гібіскус + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


гіберна́цыя (10)

(8) драбі́нка

гіберэлі́н (9)

(9) скра́бінка

гібе́ць (6)

(9) шкра́бінка

гібі́скус (8)

(11) хунвэйбі́нка

гі́бка (5)

(10) душанбі́нка

гі́бка (5)

(7) бо́бінка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

навошта

І сапраўды.