дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне
праспрагаць дзеяслоў пакляваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск
словаформы |
|
---|---|
Пачатковая форма |
паклява́ць |
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць? |
я паклю́ю мы паклю́ем ты паклю́еш вы паклю́еце ён, яна, яно паклю́е яны паклю́юць |
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі? |
ж.
паклява́ла
м. паклява́ў н. паклява́ла мн. паклява́лі |
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце? |
ты паклю́й вы паклю́йце |
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы? |
паклю́ючы |
скарбніца
Лепей драўляная згода, чымся залатая сварка.
Святы спакою, лепей з табою.
Ці лічыцца чалавек беларускамоўным, калі на порнхабе шукае па-расейску?
pakliavać — беларуская лацінка
Слова пакляваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове пакляваць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› паклява́ны (9)
(7) клява́ць ‹
› паклява́ны (9)
(9) даклява́ць ‹
› паклявацца (10)
(9) заклява́ць ‹
› пакля́кнуць (10)
(11) запаклява́ць ‹
› пакляко́тваць (12)
(12) прапаклява́ць ‹
› пакляпа́ны (9)
(10) шпаклява́ць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Шклянка — для вады. Кантовая шклянка — гранёный стакан.
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак. Аднаразовы кубачак — одноразовый стаканчик.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель, кухаль — бакал для піва. (?) куфаль
Чарка — невялікая шклянка, прызначаная для піцця спіртных напіткаў (стопка).
Кілішак — чарка на ножцы («міні-келіх»).