назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова гічанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
гіча́нне мн. гіча́нні |
Родны каго? чаго? |
гіча́ння мн. гіча́нняў |
Давальны каму? чаму? |
гіча́нню мн. гіча́нням |
Вінавальны каго? што? |
гіча́нне мн. гіча́нні |
Творны кім? чым? |
гіча́ннем мн. гіча́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
гіча́нні мн. гіча́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.
Калі не браць у разлік, што ты памыляешся, ты абсалютна маеш рацыю.
hičannie — беларуская лацінка
Слова гічанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік гічанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове гічка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› гі́цанне (7)
(11) прыгне́чанне ‹
› гі́цаць (6)
(9) бабі́чанне ‹
› гіча́н (5)
(8) цві́чанне ‹
› гі́чка (5)
(9) веліча́нне ‹
› гічы́на (6)
(11) абязлі́чанне ‹
› гішпанец (8)
(10) магні́чанне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.