ў
і
гіча́н — назоўнік гі́чка — назоўнік
канцэпт

гічанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова гічанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
гіча́нне

мн.  гіча́нні
Родны
каго? чаго?
гіча́ння

мн.  гіча́нняў
Давальны
каму? чаму?
гіча́нню

мн.  гіча́нням
Вінавальны
каго? што?
гіча́нне

мн.  гіча́нні
Творны
кім? чым?
гіча́ннем

мн.  гіча́ннямі
Месны
у кім? у чым?
гіча́нні

мн.  гіча́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.


Калі не браць у разлік, што ты памыляешся, ты абсалютна маеш рацыю.


hičannie — беларуская лацінка

Слова гічанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік гічанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове гічка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


гі́цанне (7)

(11) прыгне́чанне

гі́цаць (6)

(9) бабі́чанне

гіча́н (5)

(8) цві́чанне

гі́чка (5)

(9) веліча́нне

гічы́на (6)

(11) абязлі́чанне

гішпанец (8)

(10) магні́чанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прабежкі