Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 патапіць¹, -таплю, -топіш, -топіць; закончанае трыванне
  1. каго-што. Апусціць у ваду, на дно. Я стаяла на гары, прымяралася, як зручней скаціцца на лёд, які даўно пагалеў, пасінеў, патапіў сасмактаныя беражкі свае ў вадзе. ← Еўдакія Лось. // Знішчыць, апусціўшы пад ваду, на дно. Патапіць караблі. ▪ Тата расказваў, як фашысцкі бамбардзіроўшчык патапіў іх сейнер. ← Георгій Шыловіч. // пераноснае значэнне Нагаворамі, паклёпам загубіць, падвесці каго-н. Як ні хацеў патапіць яго Каршукоў, а ён [Макар] выжыў і вярнуўся да сваёй хаты. ← Алесь Асіпенка. // пераноснае значэнне; што. Загубіць, зрабіць малапрыкметным сярод мноства чаго-н. Патапіць жывую справу ў размовах.
  2. каго. Утапіць, пазбавіць жыцця, сілаю апусціўшы ў ваду ўсіх, многіх. [Загорскі:] — Полацкіх усіх [раскольнікаў] жыўцом у Дзвіне патапілі, з дзецьмі маленькімі... ← Уладзімір Караткевіч. [Антанюк:] — Многа людзей на абарону лагера паслаць мы не маглі. Па-першае, нельга абяссільваць атрад.. Па-другое, не кожны партызан з ходу, уначы, упэўнена і без рызыкі мог пераплыць Дняпро. Не хапала яшчэ патапіць людзей. ← Іван Шамякін.
  3. пераноснае значэнне; што. Заглушыць, прыглушыць (пачуцці, думкі), пазбавіцца ад чаго-н. [Мірон:] Ці перажываў? Ого, яшчэ як! Але праз год-два змірыўся. Як кажуць, патапіў гора... ды не ў пітве, а ў працы. ← Тарас Хадкевіч. Народы няволі Патопяць свой сум, Адзіны уславяць саюз. ← Пятро Глебка.
  •••
  Патапіць у крыві — жорстка расправіцца з кім-, чым-н.
 патапіць², -таплю, -топіш, -топіць; закончанае трыванне, што.
  1. Растапіць, ператапіць усё, многае. Патапіць усё сала на тлушч. Патапіць воск.
  2. і без дапаўнення Тапіць некаторы час.