ў
і
гнуса́ўленне — назоўнік гну́сны — прыметнік
канцэпт

гнуснасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова гнуснасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
гну́снасць

мн.  гну́снасці
Родны
каго? чаго?
гну́снасці

мн.  гну́снасцяў, гну́снасцей
Давальны
каму? чаму?
гну́снасці

мн.  гну́снасцям
Вінавальны
каго? што?
гну́снасць

мн.  гну́снасці
Творны
кім? чым?
гну́снасцю

мн.  гну́снасцямі
Месны
у кім? у чым?
гну́снасці

мн.  гну́снасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Твая бяда — твая нуда.
Не маё гарыць — не мне тушыць.
То не мая кароўка ўгрузла.


Расамаха  — фальк. ’страшыдла ў вобразе жанчыны, у якой распушчаныя валасы і стальныя грудзі, ёю страшаць малых дзяцей’ / у руса́ўкі жэлезные цыцкі і косы роспушчэны

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы

hnusnasć — беларуская лацінка

Слова гнуснасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік гнуснасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове гнуткасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


гнуса́віць (9)

(14) тонкашэ́рснасць

гнуса́вы (7)

(14) разнашэ́рснасць

гнуса́ўленне (11)

(8) ву́снасць

гну́сны (6)

(10) ко́нуснасць

гнутакле́ены (11)

(11) распу́снасць

гнутано́гі (9)

(10) па́руснасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

гарадскі і вясковы кот