назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова гонта
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
го́нта мн. го́нты |
Родны каго? чаго? |
го́нты мн. го́нтаў |
Давальны каму? чаму? |
го́нце мн. го́нтам |
Вінавальны каго? што? |
го́нту мн. го́нты |
Творны кім? чым? |
го́нтай, го́нтаю мн. го́нтамі |
Месны у кім? у чым? |
го́нце мн. го́нтах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
збаёдаць
// Згубіць, невядома дзе падзець.
// Загубіць, знішчыць.
// Марна патраціць (змарнаваць), перавесці.
як адказваць, калі просяць нешта зрабіць:
ай, я лёг і ляжу
honta — беларуская лацінка
Слова гонта (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік гонта — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове гонціна + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› го́нкасць (8)
(10) экспане́нта ‹
› го́нкі (5)
(6) кві́нта ‹
› го́нны (5)
(5) пі́нта ‹
› го́нтавы (7)
(5) ко́нта ‹
› го́нціна (7)
(7) а-ко́нта ‹
› го́нчы (5)
(7) нако́нта ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.