Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

грань, -і, жаночы род
  1. Лінія падзелу; граніца, мяжа. Былі гады змагання На грані дзвюх эпох. Кастрычніцкіх паўстанняў Ніхто не перамог. ← Якуб Колас. // пераноснае значэнне Тое, што адрознівае адно ад другога. У Лынькова часта нельга правесці грані паміж.. аўтарскай унутранай псіхалагічнай характарыстыкай і ўнутраным маналогам самога героя. ← П. Дзюбайла.
  2. Плоская паверхня прадмета, якая ўтварае вугал з другой такой жа паверхняй. Грані куба. Грані паралелепіпеда.
  3. Кант, утвораны дзвюма плоскасцямі, якія перасякаюцца.

❌

грань

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова грань
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	гра́нь мн. гра́ні
Родны каго? чаго?	гра́ні мн. гра́ней, гра́няў
Давальны каму? чаму?	гра́ні мн. гра́ням
Вінавальны каго? што?	гра́нь мн. гра́ні
Творны кім? чым?	гра́нню мн. гра́нямі
Месны у кім? у чым?	гра́ні мн. гра́нях
Клічная форма	— мн. —

Слова грань (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік грань — у родным, давальным, творным і месным склоне

грань

Навігатар

Мемчыкі