ў
і
губа́ты — прыметнік гу́бачка — назоўнік
канцэпт

губач

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова губач
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
губа́ч

мн.  губачы́
Родны
каго? чаго?
губача́

мн.  губачо́ў
Давальны
каму? чаму?
губачу́

мн.  губача́м
Вінавальны
каго? што?
губача́

мн.  губачо́ў
Творны
кім? чым?
губачо́м

мн.  губача́мі
Месны
у кім? у чым?
губачу́

мн.  губача́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

усхадзіўся (раздурэўся) як свіння на дождж

залішне, празмерна (разгуляцца, разысціся, развесяліцца і да т. п.), звычайна ў дачыненні да дзяцей

— Мне спатрэбіцца надзейны чалавек, які ў старасці падасць шклянку віскі.
— Мо шклянку вады?
— Ты не падыходзіш.


hubač — беларуская лацінка

Слова губач (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік губач — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове губачка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


губа́сты (7)

(6) гарба́ч

губа́сцік (8)

(6) гарба́ч

губа́ты (6)

(9) падсё́рбач

гу́бачка (7)

(6) труба́ч

гу́бачніца (9)

(6) труба́ч

губашлё́п (8)

(7) галава́ч


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

лайно

Калі даведаўся, што лайно — гэта штука бялізны, а не гаўно.