назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова губач
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
губа́ч мн. губачы́ |
Родны каго? чаго? |
губача́ мн. губачо́ў |
Давальны каму? чаму? |
губачу́ мн. губача́м |
Вінавальны каго? што? |
губача́ мн. губачо́ў |
Творны кім? чым? |
губачо́м мн. губача́мі |
Месны у кім? у чым? |
губачу́ мн. губача́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
усхадзіўся (раздурэўся) як свіння на дождж
залішне, празмерна (разгуляцца, разысціся, развесяліцца і да т. п.), звычайна ў дачыненні да дзяцей— Мне спатрэбіцца надзейны чалавек, які ў старасці падасць шклянку віскі.
— Мо шклянку вады?
— Ты не падыходзіш.
hubač — беларуская лацінка
Слова губач (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік губач — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове губачка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› губа́сты (7)
(6) гарба́ч ‹
› губа́сцік (8)
(6) гарба́ч ‹
› губа́ты (6)
(9) падсё́рбач ‹
› гу́бачка (7)
(6) труба́ч ‹
› гу́бачніца (9)
(6) труба́ч ‹
› губашлё́п (8)
(7) галава́ч ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Калі даведаўся, што лайно — гэта штука бялізны, а не гаўно.