ў
і
губа́ч — назоўнік гу́бачніца — назоўнік
канцэпт

губачка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова губачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
гу́бачка

мн.  гу́бачкі
Родны
каго? чаго?
гу́бачкі

мн.  гу́бачак
Давальны
каму? чаму?
гу́бачцы

мн.  гу́бачкам
Вінавальны
каго? што?
гу́бачку

мн.  гу́бачкі
Творны
кім? чым?
гу́бачкай, гу́бачкаю

мн.  гу́бачкамі
Месны
у кім? у чым?
гу́бачцы

мн.  гу́бачках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

мянці́ць — што, чым і без дапаўнення — гаварыць многа і без толку, гаварыць бязглуздзіцу; трапацца, лапатаць
мянта́шка — пра таго, хто многа і без толку гаворыць; трапло (пераноснае значэнне)

Языкі быццам з прывязі пазрываліся і мянцілі немаведама што. (Сабаленка)

Ці лічыцца чалавек беларускамоўным, калі на порнхабе шукае па-расейску?


hubačka — беларуская лацінка

Слова губачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік губачка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове губачніца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


губа́сцік (8)

(8) то́рбачка

губа́ты (6)

(8) гу́рбачка

губа́ч (5)

(7) бу́бачка

гу́бачніца (9)

(7) лу́бачка

губашлё́п (8)

(9) галу́бачка

губашлё́пка (10)

(8) тру́бачка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

монстр у ягоным доме