назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова гукаперайманне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
гукаперайма́нне мн. гукаперайма́нні |
Родны каго? чаго? |
гукаперайма́ння мн. гукаперайма́нняў |
Давальны каму? чаму? |
гукаперайма́нню мн. гукаперайма́нням |
Вінавальны каго? што? |
гукаперайма́нне мн. гукаперайма́нні |
Творны кім? чым? |
гукаперайма́ннем мн. гукаперайма́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
гукаперайма́нні мн. гукаперайма́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
фацэтны — камічны, забаўны
фацэт — камічны, забаўны чалавек // нехта малазнаёмы; хто-н.
Старасць — гэта калі чалавек стамляецца жыць.
hukapierajmannie — беларуская лацінка
Слова гукаперайманне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік гукаперайманне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове гукапіс + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› гукаперайма́льнасць (18)
(8) пайманне ‹
› гукаперайма́льнік (16)
(9) спайма́нне ‹
› гукаперайма́льны (15)
(10) перайма́нне ‹
› гу́капіс (7)
(9) абыйма́нне ‹
› гукапі́сны (9)
(7) ду́манне ‹
› гукапласты́чны (13)
(8) хру́манне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.