назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова гусцяра
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
гусцяра́ мн. — |
Родны каго? чаго? |
гусцяры́ мн. — |
Давальны каму? чаму? |
гусцяры́ мн. — |
Вінавальны каго? што? |
гусцяру́ мн. — |
Творны кім? чым? |
гусцяро́й, гусцяро́ю мн. — |
Месны у кім? у чым? |
гусцяры́ мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Набок, грыбок, баравік едзе.
Ведай, каток, свой куток.
Філоніць і філосаф у слоўніку стаяць побач. Супадзенне?
husciara — беларуская лацінка
Слова гусцяра (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік гусцяра — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове гусыня + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› гусці́цца (8)
(6) ахвя́ра ‹
› гусці́ць (7)
(6) ахвя́ра ‹
› гусцю́сенькі (11)
(7) Ханія́ра ‹
› гусы́ня (6)
(5) тыя́ра ‹
› гу́сь (4)
(3) аса́ ‹
› гусько́м (7)
(7) кілбаса́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.