ў
і
гусцю́сенькі — прыметнік гусы́ня — назоўнік
канцэпт

гусцяра

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова гусцяра
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
гусцяра́

мн. 
Родны
каго? чаго?
гусцяры́

мн. 
Давальны
каму? чаму?
гусцяры́

мн. 
Вінавальны
каго? што?
гусцяру́

мн. 
Творны
кім? чым?
гусцяро́й, гусцяро́ю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
гусцяры́

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Набок, грыбок, баравік едзе.
Ведай, каток, свой куток.


Філоніць і філосаф у слоўніку стаяць побач. Супадзенне?


husciara — беларуская лацінка

Слова гусцяра (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік гусцяра — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове гусыня + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


гусці́цца (8)

(6) ахвя́ра

гусці́ць (7)

(6) ахвя́ра

гусцю́сенькі (11)

(7) Ханія́ра

гусы́ня (6)

(5) тыя́ра

гу́сь (4)

(3) аса́

гусько́м (7)

(7) кілбаса́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

з апошніх сіл