Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?
смактаць, смакчу, смокчаш, смокча; незакончанае трыванне, каго-што.
1. Рухамі губ і языка ўцягваць у рот якую-н. вадкасць праз вузкую адтуліну ў чым-н. Утульна і хітравата падміргвалі каптрольныя лямпачкі на пультах, мякка гулі рэле аўтаматычных лабараторый. І не трэба было хавацца ў скафандры, смактаць з трубкі вадкую ежу. ← Уладзімір Шыцік. // Карміцца мацярынскім малаком (пра дзіця, дзіцяня); уцягваць яго ў рот з грудзей, вымені. Мабыць, толькі маленькі Санька нічога не адчуваў, ён смактаў сабе матчыны грудзі і часам заходзіўся плачам. ← Раман Сабаленка. [Медзведзяняты] ляжалі каля.. [мядзведзіцы] ў бярлозе і драмалі разам з ёю, бездапаможныя, сляпыя, і безупынна смакталі мацярынскае малако. ← Віталі Вольскі. То ў Кветкі, то ў Лысухі, па чарзе, Цяля са смакам малако смактала, Расло, цяжэла ў вазе. ← Васіль Маеўскі. // размоўнае слова Піць, не адрываючыся, уцягваючы вадкасць праз няшчыльна сцятыя губы. Па чарзе кладзёмся па бераг і з палонкі смокчам ваду. ← Аляксей Карпюк. Цімка ўзяў бераг шклянкі ў губы і пачаў смактаць. ← Аляксей Кулакоўскі. // размоўнае слова Піць гарэлку, п'янстваваць. [Цвіркун:] — Прыкінсм, хто ў нас асабліва любіць смактаць самагонку. ← Уладзімір Корбан.
2. Уцягваць, усмоктваць у сябе якую-н. вадкасць пры дапамозе спецыяльных органаў (пра жывёлін, насякомых). Валодаючы бясшумным палётам, вампіры ноччу нападаюць на сонных жывёл, пракусваюць без усялякага болю скуру і смокчуць кроў. ← А. Матрунёнак. [Арцём:] — Даніла Паўлавіч! Пчала Вунь з кветкі смокча сокі. ← Антон Бялевіч. // Усмоктваць ваду, пажыўныя рэчывы з зямлі (пра карані раслін). Хай карэньчыкі ў цемры Смокчуць сонца разам з сокам, Каб раслі вачам на ўцеху Кветкі гожыя высока. ← Ніл Гілевіч. Там кнігаўкі плачуць ад спёкі, Падставіўшы сонцу раты, Трымцяць багуны і асокі І смокчуць ваду чараты. ← Міхась Калачынскі. // пераноснае значэнне размоўнае слова Цягнуць, бессаромна браць у каго-н. грошы і пад., нажывацца за кошт іншых. І ён, як той павук пачварны, усю ваколіцу смактаў і з крыўд людзей жывых бяскарна сваё багацце ўсцяж збіраў. Але не цешыла багацце старога графа-багача. ← Міхась Машара.
3. Усмоктваць, убіраць у сябе якую-н. вадкасць, газ і пад. (пра машыны, прыстасаванне механізмы). Паравоз спыніўся каля вадакачкі і пачаў смактаць ваду з доўгага хобата. ← Сяргей Грахоўскі. Зранку між сосен Смокчуць насосы З жылаў праколатых Цёплае золата. ← Язэп Пушча.
4. Узяўшы што-н. у рот і змочваючы слінай, рабіць смактальныя рухі языком і губамі. Смактаць соску. ▪ Мядзведзь смокча лапу ў бярлозе санліва. ← Янка Купала. Месяцаў сем мае веку хлапчына. Як сціхне, Свае кулачкі пачынае смактаць. ← Аляксей Зарыцкі. // размоўнае слова Курыць (тытунь, папяросу, люльку). Дзед моўчкі смокча сваю самаробную арэхавую люльку на ўслоне збоку стала. ← Алесь Якімовіч. [Гельскі:] — Кураць, смокчуць без канца і без меры! У цябе ўжо, мусіць, у вантробах, як у коміне. ← Кузьма Чорны. // Трымаючы ў роце і раствараючы або размякчаючы слінай, паступова з'ядаць. «Як гэта, мусіць, добра, — з зайздрасцю падумала Лёдзя, — стаяць вось так, калі ідзе дождж, і смактаць карамелькі». ← Уладзімір Карпаў. [Дзяўчына] з заклапочаным выглядам смактала кавалачак.. хлеба. ← Янка Брыль.
5. без дапаўнення Выклікаць тупы боль ва ўнутраных органах. Максім і сам адчуваў сябе вельмі кепска, бо голад, падражнены кубкам роднага пойла, зноў, як абцугамі, сціскаў нутро і балюча смактаў у страўніку. ← Міхась Машара. Тут [у турме] многа часу для роздуму, каб толькі не перашкаджаў боль, не смактаў голад. ← Уладзімір Дамашэвіч. / у безасабовая форма ужыв. Ад голаду ў хлопцаў смактала пад грудзьмі. ← Іван Новікаў.
6. пераноснае значэнне Прыносіць пакуты, мучыць (пра якое-н. пачуццё). Крыўда смокча сэрца. ▪ [Янка:] — Клейна мяне ўсынавіла. Цяпер я брат Ядвіньчын і ўсім, здаецца, раўня. А мяне смокча. То шчаслівы, а то ўспамінаю, што чорны, як бот, і — ну хоць ты плач. ← Уладзімір Караткевіч. Вабіла.. [агранома] багатая ўкраінская прырода, але не пераставаў смактаць яго і смутак па радзіме. ← Алена Васілевіч.
•••
Смактаць кроў — тое, што і піць кроў (гл. піць).
Чарвяк смокча каго гл. чарвяк.