ў
і
гушчо́ба — назоўнік гушчэ́зны — прыметнік
канцэпт

гушчыня

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова гушчыня
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
гушчыня́

мн. 
Родны
каго? чаго?
гушчыні́

мн. 
Давальны
каму? чаму?
гушчыні́

мн. 
Вінавальны
каго? што?
гушчыню́

мн. 
Творны
кім? чым?
гушчынёй, гушчынёю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
гушчыні́

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І на вяроўцы (ланцугом) не зацягнеш каго — пра таго, хто рашуча адмаўляецца ісці куды-н., рабіць што-н.


Баба — дрыгва, багністае месца на балоце.
Баба першапачаткова азначала такое месца на балоце, якое было прыкрыта «плеўкай» (травой і г. д.), але было вельмі небяспечнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы

huščynia — беларуская лацінка

Слова гушчыня (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік гушчыня — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове гушчэча + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


гушча́ць (7)

(8) плашчыня́

гу́шчачка (8)

(7) чашчыня́

гушчо́ба (7)

(12) відэачашчыня

гушчэ́зны (8)

(8) таўшчыня́

гушчэ́разны (10)

(6) цішыня́

гушчэ́рны (8)

(8) старшыня́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

лайно

Калі даведаўся, што лайно — гэта штука бялізны, а не гаўно.