Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 сціхнуць, -ну, -неш, -не; прошлы час сціх, -ла; закончанае трыванне
  1. Перастаць чуцца; заціхнуць (пра гукі, шумы і пад.). Крокі і шолах даўно ўжо сціхлі, а хлопцы ўсё яшчэ ляжалі ў сваёй засадзе і не дыхалі. ← Янка Маўр. Рэха глуха пакацілася па сасняку і сціхла. ← Піліп Пестрак. Праз нейкі час перастрэлка сціхла. ← Цімох Сяргейчык. // Перастаць утвараць гукі. Недзе ў лесе спалохана крыкнула птушка і сціхла. ← Іван Мележ. Лёдзя пачула стракатанне матацыкла, які, неўзабаве наблізіўшыся, раптам сціх. ← Уладзімір Карпаў. Гармонік ужо сціх, і ў цішыні, што наступіла, Сцяпан добра чуў, як у кустах за пуняй конь скубе траву. ← Міхась Стральцоў. // Стаць нячутным. Не паспеў сціхнуць гул самалётаў, якія ўзляцелі, а па старце ўжо з'явілася звяно другой эскадрыллі. ← Антон Алешка. // Перастаць страляць (пра агнястрэльную зброю). Батарэя выйшла [са] строю, толькі адна Вітушкава гармата яшчэ страляла, але і тая хутка сціхла. ← Ілья Гурскі. Міхась спалохаўся, адхапіў палец з курка — аўтамат сціх. ← Алесь Якімовіч. // Стаць бязлюдным, бясшумным. Ад заняткаў вольныя Лета дні цяклі. Сціхлі класы школьныя, Як без пчол вуллі. ← Аркадзь Куляшоў.
  2. Перастаць гаварыць, спяваць, крычаць; замоўкнуць. Андрэй Пніцкі перабраў перад сходам у сваёй гаворцы ўсё, а тут раптам сціх і ўважна слухаў. ← Кузьма Чорны. Нехта .. суняў яго [Пацяроба] раз'юшаны лямант: — Сціхні ты ўжо. Чаго галёкаеш, як у лесе! ← Міхась Зарэцкі. Пад акном сціхлі, нехта некаму кінуў: «Пачынай!» — і звонкія галасы завялі [песню]. ← Вера Палтаран. [Слухачы] ведалі — пакрычыць начальнік і сціхне. ← Павел Кавалёў. // Перастаць гучаць; заціхнуць (пра размову, крык, спеў і пад.). Людзі хіснуліся, сціх гоман у задніх радах. ← Іван Шамякін. На дарозе раз-пораз чутны былі выбухі смеху. І калі яны ўжо сціхлі, Аксіння ўзваліла мех на спіну і павольна пайшла. ← Мікола Ракітны. У пакоях цішыня, Сціхлі песні, крыкі. ← Ніл Гілевіч. // Перастаць злавацца, хвалявацца, непакоіцца і пад. [Яўхім] доўга тупаў у хляве, пад павеццю, не мог ніяк умерыць злосць, сціхнуць душою. ← Іван Мележ. // пераноснае значэнне Перастаць выяўляць адзнакі жыцця. З наступленнем ночы вёска сціхла.
  3. Паменшыцца ў сіле, аслабець; спыніцца (пра з'явы прыроды). А вецер свішча, гудзе, Сціхнуць не хоча. ← Міхась Чарот. Грымоты сціхлі, і па лісці Лапочуць кроплі — дождж ідзе... ← Мікола Кусянкоў. Далонь падставіў кожны ліст, Ды сціхла ўраз стыхія. ← Генадзь Кляўко. // Прыйсці ў стан нерухомасці, спакою. Пушча сціхла, як сціхае натоўп людзей у першую хвіліну ўрачыстасці. ← Іван Шамякін. Сціхлі хвалі па Бярозе, Змоўк гармат гарачы гул. ← Андрэй Александровіч. // Перастаць распаўсюджвацца (пра чуткі і пад.). Пагалоскі сціхлі. // Суняцца (пра боль і пад.). Боль у нагах сціх. // Аслабець або прыглушыцца (пра пачуцці). Калі сціхла радасць першага спаткання, Максім выпусціў з абдымкаў сябра. ← Міхась Машара. Пачуцці іхнія [Малашкіна і Сашы] сціхлі, прытаіліся, як гэтая плынь ракі. ← Піліп Пестрак.