STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова сціхота
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
сціхо́та мн. сціхо́ты |
| Родны каго? чаго? |
сціхо́ты мн. сціхо́таў, сціхо́т |
| Давальны каму? чаму? |
сціхо́це мн. сціхо́там |
| Вінавальны каго? што? |
сціхо́ту мн. сціхо́ты |
| Творны кім? чым? |
сціхо́тай, сціхо́таю мн. сціхо́тамі |
| Месны у кім? у чым? |
сціхо́це мн. сціхо́тах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Які розум, такая і гаворка.
Я чытаў шмат каго з японскіх мудрацоў.
Але я нічога не зразумеў.
Усё на японскай.
scichota — беларуская лацінка
Слова сціхота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сціхота — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сцішанасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сціха́ць (7)
(6) зіхо́та ‹
› сці́хлы (6)
(6) ліхо́та ‹
› сці́хнуць (8)
(7) сліхо́та ‹
› сці́ху (5)
(7) пярхо́та ‹
› сці́шана (7)
(6) духо́та ‹
› сці́шанасць (10)
(7) глухо́та ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Віцебск