ў
і
даво́ліцца — дзеяслоў даво́льнасць — назоўнік
канцэпт

даволле

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова даволле
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
даво́лле

мн.  даво́ллі
Родны
каго? чаго?
даво́лля

мн.  даво́лляў
Давальны
каму? чаму?
даво́ллю

мн.  даво́ллям
Вінавальны
каго? што?
даво́лле

мн.  даво́ллі
Творны
кім? чым?
даво́ллем

мн.  даво́ллямі
Месны
у кім? у чым?
даво́ллі

мн.  даво́ллях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

дадай у свой лексікон і працоўны чат:
даўбешка — пра тупога, някемлівага чалавека
доўбня / даўбня — пра няцямкага, дурнога чалавека
тупы як абух — някемлівы, неразумны

вандроўка па сінонімах

Чаму родны склон называюць родным? Родныя так не здзекуюцца, як родны склон.


davollie — беларуская лацінка

Слова даволле (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік даволле — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове давольнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


даво́лі (6)

(5) во́лле

даво́лі-такі (11)

(10) слабаво́лле

даво́ліцца (9)

(8) сваво́лле

даво́льнасць (11)

(9) бажаво́лле

даво́льны (8)

(9) самаво́лле

даво́раны (8)

(8) бязво́лле


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сабакагадовец