дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
2-е спражэнне
праспрагаць дзеяслоў тужыць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск
словаформы |
|
---|---|
Пачатковая форма |
тужы́ць |
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць? |
я тужу́ мы ту́жым ты ту́жыш вы ту́жыце ён, яна, яно ту́жыць яны ту́жаць |
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі? |
ж.
тужы́ла
м. тужы́ў н. тужы́ла мн. тужы́лі |
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце? |
ты тужы́ вы тужы́це |
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы? |
ту́жачы |
скарбніца
Хто па гарэлку часта ходзіць, той сам сабе шкодзіць.
Хто п'е, той доўга не жыве.
Вада жывіць, а гарэлка губіць.
Мне ўчора сказалі, што я жыву фантазіямі. Я ледзь з дракона не звалілася.
tužyć — беларуская лацінка
Слова тужыць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове тужэць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› тужу́рачны (9)
(9) напру́жыць ‹
› тужу́рка (7)
(13) перанапру́жыць ‹
› ту́жыцца (7)
(12) паднапружыць ‹
› тужэ́йшы (7)
(8) затужы́ць ‹
› тужэ́ць (6)
(8) нату́жыць ‹
› ту́з (3)
(11) паднату́жыць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.