назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дагарванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дага́рванне мн. дага́рванні |
Родны каго? чаго? |
дага́рвання мн. дага́рванняў |
Давальны каму? чаму? |
дага́рванню мн. дага́рванням |
Вінавальны каго? што? |
дага́рванне мн. дага́рванні |
Творны кім? чым? |
дага́рваннем мн. дага́рваннямі |
Месны у кім? у чым? |
дага́рванні мн. дага́рваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца
— А Толік выйдзе?
— Толік памёр.
— А скіньце мяч!
daharvannie — беларуская лацінка
Слова дагарванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дагарванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дагартоўванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дагарадзі́ць (11)
(9) ува́рванне ‹
› дагара́нне (9)
(10) выва́рванне ‹
› дагара́ць (8)
(11) прыва́рванне ‹
› дага́рваць (9)
(10) зага́рванне ‹
› дагарла́цца (10)
(14) самазага́рванне ‹
› дагаро́джваць (12)
(12) перага́рванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.