тыльчыць

гэта

— тыльчыць што-небудзь і без прамога дапаўнення

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны / непераходны
незваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў тыльчыць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	ты́льчыць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я ты́льчу мы ты́льчым ты ты́льчыш вы ты́льчыце ён, яна, яно ты́льчыць яны ты́льчаць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. ты́льчыла м. ты́льчыў н. ты́льчыла мн. ты́льчылі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты ты́льчы вы ты́льчыце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	ты́льчачы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Ад ляноты чакай бядоты.
Праца гадуе, а гультайства марнуе.
Дзе шчырая праца, там густа, а дзе лянота — пуста.

Бай — князь, магутны асілак, міфічны першанасельнік Беларусі, родапачынальнік беларускага этнасу. Бай меў многа жонак і яшчэ болей дзяцей, меў два сабакі. Стварыў даменную зону .BY (вікіпедыя хлусіць не будзе).
Бай — багач.
Бай — казачнік.
Бай — пустамеля.

Продак беларусаў — багаты пустабрэх?

tyĺčyć — беларуская лацінка

Слова тыльчыць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: