далерыт

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова далерыт
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	далеры́т мн. далеры́ты
Родны каго? чаго?	далеры́ту мн. далеры́таў
Давальны каму? чаму?	далеры́ту мн. далеры́там
Вінавальны каго? што?	далеры́т мн. далеры́ты
Творны кім? чым?	далеры́там мн. далеры́тамі
Месны у кім? у чым?	далеры́це мн. далеры́тах
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

ляжа́ць як бэ́ля, п'я́ны як бэ́ля

пра п'янага да непрытомнасці, пра моцна п'янага чалавека

— Афіцыянт! Не бачу курыцы ў курыным булёне! Патанула ці што?
— Ну чаму адразу «патанула»? Памылася і пайшла…

Слова далерыт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік далерыт — у родным, давальным, творным і месным склоне

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Шклянка — для вады (кантовая шклянка — гранёный стакан).
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель і кухаль — бакал для піва.
Чарка, стопка — невялікая шклянка, часта на ножцы (кілішак), прызначаная для піцця спіртных напіткаў. Шкляначка-адбіраначка, абдзіралачка.