ў
і
далма́т — назоўнік далмаці́нец — назоўнік
канцэпт

далмацін

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова далмацін
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
далмаці́н

мн.  далмаці́ны
Родны
каго? чаго?
далмаці́на

мн.  далмаці́наў
Давальны
каму? чаму?
далмаці́ну

мн.  далмаці́нам
Вінавальны
каго? што?
далмаці́на

мн.  далмаці́наў
Творны
кім? чым?
далмаці́нам

мн.  далмаці́намі
Месны
у кім? у чым?
далмаці́не

мн.  далмаці́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

На Бога спадзявайся, але і сам старайся.
Божа памажы, але й сам падбяжы (але і сам не ляжы).
Працуй, нябожа, то і Бог паможа.

нябожа — ласкавы або спачувальны зварот да малодшага па гадах

Анаграмы са слова шчасце склалі цешча.

можаце праверыць самі

dalmacin — беларуская лацінка

Слова далмацін (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік далмацін — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове далмацінец + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


даліяля́рыя (10)

(9) ахрамаці́н

даліяля́рыя (10)

(7) агмацін

далма́т (6)

(7) гемаці́н

далмаці́нец (10)

(8) дэрмаці́н

далмацінец (10)

(5) наці́н

далмаці́нка (10)

(8) раўнаці́н


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

галенне