Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

двое, дваіх, лічэбнік зборны назоўнік
  Два (падліковага значэння не мае, ужываецца з назоўнікамі мужчынскага, ніякага або агульнага роду, якія абазначаюць асоб, маладых істот, а таксама з назоўнікамі, якія маюць толькі мн. лік, і з асабовымі займеннікамі ў мн. ліку). Двое братоў. Двое ягнят. Двое саней. Нас было двое. ▪ Двое рабочых разбілі на кавалкі даўжэзны прэнт. ← Кузьма Чорны. // толькі Назоўны склон і Вінавальны склон. Дзве пары (з назоўнікамі, якія абазначаюць парныя прадметы). Двое панчох. Двое вачэй.
  •••
  На сваіх дваіх (жартаўлівае) — пехатой, пешшу.

❌

двое

гэта

лічэбнік
зборны
словазмяненне: як у прыметніка
просты

праскланяць слова двое
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон
Назоўны хто? што?	дво́е
Родны каго? чаго?	дваі́х
Давальны каму? чаму?	дваі́м
Вінавальны каго? што?	дваі́х (адуш.), дво́е (неадуш.)
Творны кім? чым?	дваі́мі
Месны у кім? у чым?	дваі́х

скарбніца

Дзе двое, там рада, дзе трое, там здрада.

Дзе двое сварацца, там трэці карыстае.

28 гадоў.
Дзіцячыя спадзяванні: уласны дом, машына, кватэра, муж, двое дзяцей, бацькі на маім забеспячэнні.
Рэчаіснасць: купіла прыкалдэсны ражок для абутку.

Слова двое (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя (2009)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

двое

Навігатар

Мемчыкі