назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова двіназаўр
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
двіназа́ўр мн. двіназа́ўры |
| Родны каго? чаго? |
двіназа́ўра мн. двіназа́ўраў |
| Давальны каму? чаму? |
двіназа́ўру мн. двіназа́ўрам |
| Вінавальны каго? што? |
двіназа́ўра мн. двіназа́ўраў |
| Творны кім? чым? |
двіназа́ўрам мн. двіназа́ўрамі |
| Месны у кім? у чым? |
двіназа́ўры мн. двіназа́ўрах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Баязліваму і страх здаецца.
— Хочаце, я скажу вам праўду?
— Дзякуй, у мяне свая.
dvinazaŭr — беларуская лацінка
Слова двіназаўр (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік двіназаўр — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове двоеўладдзе + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› двая́чыць (8)
(10) анкілаза́ўр ‹
› дваяшлю́бнасць (13)
(10) катылаза́ўр ‹
› дваяшлю́бны (10)
(10) тыраназа́ўр ‹
› двінскі (7)
(9) карназа́ўр ‹
› дво́е (4)
(8) дыназа́ўр ‹
› двоеўла́ддзе (11)
(9) гадраза́ўр ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Мсціслаў