ў
і
адкарко́ваны — прыметнік адкарко́ўвацца — дзеяслоў
канцэпт

адкаркоўванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова адкаркоўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
адкарко́ўванне

мн.  адкарко́ўванні
Родны
каго? чаго?
адкарко́ўвання

мн.  адкарко́ўванняў
Давальны
каму? чаму?
адкарко́ўванню

мн.  адкарко́ўванням
Вінавальны
каго? што?
адкарко́ўванне

мн.  адкарко́ўванні
Творны
кім? чым?
адкарко́ўваннем

мн.  адкарко́ўваннямі
Месны
у кім? у чым?
адкарко́ўванні

мн.  адкарко́ўваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

несці сябе (высока) — трымаць сябе ганарліва

Які ён гога! які дока!
Як ён сябе нясе высока!
(Якуб Колас)

На планеце Зямля нейкая кабзда.


adkarkoŭvannie — беларуская лацінка

Слова адкаркоўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік адкаркоўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове адкасванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


адкаркава́цца (12)

(13) вытынко́ўванне

адкаркава́ць (11)

(12) ацынко́ўванне

адкарко́ваны (11)

(13) закарко́ўванне

адкарко́ўвацца (13)

(14) раскарко́ўванне

адкарко́ўваць (12)

(14) прыпарко́ўванне

адкармі́цца (10)

(12) акірко́ўванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цырульня