назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова адкаркоўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
адкарко́ўванне мн. адкарко́ўванні |
| Родны каго? чаго? |
адкарко́ўвання мн. адкарко́ўванняў |
| Давальны каму? чаму? |
адкарко́ўванню мн. адкарко́ўванням |
| Вінавальны каго? што? |
адкарко́ўванне мн. адкарко́ўванні |
| Творны кім? чым? |
адкарко́ўваннем мн. адкарко́ўваннямі |
| Месны у кім? у чым? |
адкарко́ўванні мн. адкарко́ўваннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто пытае, той не блудзіць, хто шукае, той знаходзіць.
Не шукаючы, не знойдзеш = Шукай, дык знойдзеш.
Пашукай, як трэба, і знойдзеш, што трэба.
Я ніколі не прашу сваіх кліентаў ацэньваць мяне праз мае поспехі. Я прашу іх ацэньваць мяне праз мае няўдачы, бо ў мяне толькі няўдачы.
adkarkoŭvannie — беларуская лацінка
Слова адкаркоўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адкаркоўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адкасванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› адкаркава́цца (12)
(13) вытынко́ўванне ‹
› адкаркава́ць (11)
(12) ацынко́ўванне ‹
› адкарко́ваны (11)
(13) закарко́ўванне ‹
› адкарко́ўвацца (13)
(14) раскарко́ўванне ‹
› адкарко́ўваць (12)
(14) прыпарко́ўванне ‹
› адкармі́цца (10)
(12) акірко́ўванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.