STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова закаркоўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
закарко́ўванне мн. закарко́ўванні |
| Родны каго? чаго? |
закарко́ўвання мн. закарко́ўванняў |
| Давальны каму? чаму? |
закарко́ўванню мн. закарко́ўванням |
| Вінавальны каго? што? |
закарко́ўванне мн. закарко́ўванні |
| Творны кім? чым? |
закарко́ўваннем мн. закарко́ўваннямі |
| Месны у кім? у чым? |
закарко́ўванні мн. закарко́ўваннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
у каго адвага, у таго й перавага
У псіхолага.
— Добры дзень, можна да вас запісацца? У мяне неадчэпнае жаданне выкінуцца з акна.
— Ёсць акенца на заўтра.
zakarkoŭvannie — беларуская лацінка
Слова закаркоўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік закаркоўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове закаркоўка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› закарко́ваны (11)
(14) падтынко́ўванне ‹
› закарко́ваны (11)
(13) вытынко́ўванне ‹
› закарко́вачны (12)
(12) ацынко́ўванне ‹
› закарко́ўвацца (13)
(13) адкарко́ўванне ‹
› закарко́ўваць (12)
(14) раскарко́ўванне ‹
› закарко́ўка (10)
(14) прыпарко́ўванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
