STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дашчанка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дашча́нка мн. дашча́нкі |
| Родны каго? чаго? |
дашча́нкі мн. дашча́нак |
| Давальны каму? чаму? |
дашча́нцы мн. дашча́нкам |
| Вінавальны каго? што? |
дашча́нку мн. дашча́нкі |
| Творны кім? чым? |
дашча́нкай, дашча́нкаю мн. дашча́нкамі |
| Месны у кім? у чым? |
дашча́нцы мн. дашча́нках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
на вуснах мёд, а ў (на) сэрцы лёд у каго — хто-н. знешне ветлівы, далікатны, а спадцішка прычыняе шкоду, непрыемнасці
— Мне спатрэбіцца надзейны чалавек, які ў старасці падасць шклянку віскі.
— Мо шклянку вады?
— Ты не падыходзіш.
daščanka — беларуская лацінка
Слова дашчанка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дашчанка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дашыванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дашу́квацца (10)
(9) случча́нка ‹
› дашукваць (9)
(8) вашча́нка ‹
› дашча́нік (8)
(9) хвашча́нка ‹
› дашча́ны (7)
(13) гарадзі́шчанка ‹
› дашча́ты (7)
(9) тлушча́нка ‹
› дашчу́пацца (10)
(8) пушча́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
