назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова случчанка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
случча́нка мн. случча́нкі |
Родны каго? чаго? |
случча́нкі мн. случча́нак |
Давальны каму? чаму? |
случча́нцы мн. случча́нкам |
Вінавальны каго? што? |
случча́нку мн. случча́нак |
Творны кім? чым? |
случча́нкай, случча́нкаю мн. случча́нкамі |
Месны у кім? у чым? |
случча́нцы мн. случча́нках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Даўней было раўней.
Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)— Дарагая, што ты будзеш гатаваць на Новы год?
— Верш.
sluččanka — беларуская лацінка
Слова случчанка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік случчанка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове слушнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› Слу́цк (5)
(9) лаяўча́нка ‹
› слу́цкі (6)
(12) магіляўча́нка ‹
› случа́нскі (9)
(13) беластачча́нка ‹
› слу́шлівы (8)
(8) вашча́нка ‹
› слу́шна (6)
(9) хвашча́нка ‹
› слу́шнасць (9)
(8) дашча́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.