ў
і
двайні́к — назоўнік двайнікава́нне — назоўнік
канцэпт

двайнік

гэта
— двухпудовая гіра

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова двайнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
двайні́к

мн.  двайнікі́
Родны
каго? чаго?
двайніка́

мн.  двайніко́ў
Давальны
каму? чаму?
двайніку́

мн.  двайніка́м
Вінавальны
каго? што?
двайні́к

мн.  двайнікі́
Творны
кім? чым?
двайніко́м

мн.  двайніка́мі
Месны
у кім? у чым?
двайніку́

мн.  двайніка́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

пусціць жабу ў ваду
‘сказаць абы-што, недарэчнасць’


Праграміст радуецца, калі запрацавала. Тэсціроўшчык радуецца, калі не запрацавала.

Калі ты адначасова Т і П, то гэта шлях у дурку.

dvajnik — беларуская лацінка

Слова двайнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік двайнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове двайнікаванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дваі́чны (7)

(5) фі́нік

двайко́ва-дзесятко́вы (19)

(7) дба́йнік

двайко́вы (8)

(9) нядба́йнік

двайнікава́нне (13)

(7) сва́йнік

двайнікава́ны (12)

(6) га́йнік

двайнікава́ны (12)

(8) буга́йнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сцены