назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова двудонка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
двудо́нка мн. двудо́нкі |
Родны каго? чаго? |
двудо́нкі мн. двудо́нак |
Давальны каму? чаму? |
двудо́нцы мн. двудо́нкам |
Вінавальны каго? што? |
двудо́нку мн. двудо́нкі |
Творны кім? чым? |
двудо́нкай, двудо́нкаю мн. двудо́нкамі |
Месны у кім? у чым? |
двудо́нцы мн. двудо́нках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Стары гаворыць — гародзіць, ды на праўду выходзіць.
Стары са шляху не звядзе.
Табе часта кажуць «беражы сябе». Хай жа трапіцца чалавечак, які скажа «я буду цябе берагчы».
dvudonka — беларуская лацінка
Слова двудонка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік двудонка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове двудушнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› двугадо́вы (9)
(11) пласкадо́нка ‹
› двугало́вы (9)
(9) македо́нка ‹
› двудно́ўка (9)
(8) кардо́нка ‹
› двуду́шна (8)
(5) жо́нка ‹
› двуду́шнасць (11)
(8) смажо́нка ‹
› двуду́шнічаць (12)
(8) пражо́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Як напужаць супрацоўніка медкамісіі.