ў
і
двухпо́ласць — назоўнік двухпо́лы — прыметнік
канцэпт

двухполле

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова двухполле
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
двухпо́лле

мн.  двухпо́ллі
Родны
каго? чаго?
двухпо́лля

мн.  двухпо́лляў
Давальны
каму? чаму?
двухпо́ллю

мн.  двухпо́ллям
Вінавальны
каго? што?
двухпо́лле

мн.  двухпо́ллі
Творны
кім? чым?
двухпо́ллем

мн.  двухпо́ллямі
Месны
у кім? у чым?
двухпо́ллі

мн.  двухпо́ллях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто ўлетку цяньку шукае, той узімку галадае.


— Тата, чаму гэтыя людзі называюць цябе расістам?
— Гэта не людзі, сынку.


dvuchpollie — беларуская лацінка

Слова двухполле (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік двухполле — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове двухполюснасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


двухпо́лавасць (13)

(7) супо́лле

двухпо́ласцевы (13)

(9) трохпо́лле

двухпо́ласць (11)

(12) чатырохпо́лле

двухпо́лы (8)

(8) прыпо́лле

двухпо́льны (10)

(8) засто́лле

двухпо́люснасць (14)

(9) падсто́лле


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

скончыў работу — гуляй у ахвоту